Twas vandaag de warmste 25ste januari ooit, 15 graden… hoeveel keer gaan we dat hier nog moeten schrijven? Met de zon op ons hoofd hebben we vandaag het wilgenhout in een klein uurtje verhakseld en daarna onze savanne gefreesd, ons zuidelijk stuk veld werd daarmee mooi plat. Nu gaan we op… Lees verder »25 januari – hakselen en freezen
Het vroor dat het kraakte. Het rijmde witter dan wit. Een ondergesneeuwde palmboom, dankbare roodborstjes, een mulchlaag van wilgenstammen: op Far Field kan het allemaal. Michiel werkte de kantjes af, Joost deed de ochtendschoonmaakshift. Els smeet zich in de bramen, Lieven worstelde met een paar prikkeldraden en God zag dat… Lees verder »18 januari – Under a new skyline
Onze eerste zondag van het jaar met meer dan twintig mannen en vrouwen op ’t veld en een zonnebad van ’s ochtends tot ’s avonds. Gewoonweg zalig. Met lekker eten, drankjes, dessertjes en weet ik wat nog allemaal. Nog eens twintigmaal dank aan allen die kwamen helpen. Weet dat jullie… Lees verder »17 januari – grote wilgensnoei
Vieren om Tine, rouwen om Bowie. Het was een gespleten dag. ’s Morgens zaten Michiel, Steffie en Joost nog rond de ontbijttafel om de nieuwe bestelling boomgoed een plek op het veld te geven. In de namiddag ploeterden we wat rond in de bessencirkel. We dronken rum op Tines verjaardag… Lees verder »11 januari – Tine vs Bowie
’t Nieuwe jaar is begonnen! We gingen door de lijst van planten die we binenkort zullen aanplanten. Nu bessen gesnoeid en gestekt. Lekker. Daarnaast een groot muntveld aangelegd.
Een van de kortste dagen van het jaar – van voor de opgang tot aan de ondergang – op ’t veld. Heel gezellig, een heerlijk zonnige winterdag. Drie elzen en twee hulsten geplant. Voor de grond en voor de vogels.
Sommigen vieren Kerst de 25ste. Heidenen doen dat liever de 21ste met wintersoep en met taart en rum. Het Joelfeest duurde twaalf dagen bij de Germanen en ze geraakten waarschijnlijk een beetje meer beneveld dan wij… Far Field eind 2015 – we groeien : )
’t is bijna Kerst. De dagen zijn kort en wij zitten even graag buiten. Met Irish koffie en pannekoeken en goed gezelschap.
Is het al lente?
Farfield Zes dagen per week komt de verte dichterbij, beetje bij beetje. Tot het maandag is, een dag van vuile handen en de geur van groen. Dag van ontmoeten van mensen die ik niet ken – of eigenlijk wel. Dag van de godin die wast en krimpt, daalt en rijst… Lees verder »22 november – haiku