Hakselen. In ’t zonnetje. Met twee traktoren en een manitoe Een impressie. Credits The wood chip team: Marnix, Dirk, Steffi, Paul, Wout, Joost, Julie, Petra & spijbelaar, Lars, Tom, mémé, waterdrager The field team: Julie, Valerie, Evelien
op een wijnfles, een wijnglas, een kartonnen doos, een bord de batterie mijn hoofd, na al die gesprekken, al dat rumoer en vooral de bovenbuurman, die geen sloefen wenst te dragen woorden van menig premier & president holtes de koude helft van het bed een plek in je hart de… Lees verder »6 november – een lege prelude
23/10 – een batch zuurkool opgestart in de miezerende regen 30/10 – de laatste resten van de hoop hakselhout verspreid over het veld; de Antwerpse ploeg zijn we zeer dankbaar
Mensen vragen ons vaak, ‘hoeveel oogst hebben jullie dit jaar’? Wel, laten we het antwoord duidelijk maken met enkele lukrake foto’s. Het is gewoonweg ongelooflijk wat je kan produceren op 1,5 ha. Letterlijk ongelooflijk. Vorige week een gezellige drukte van een team building door Julie, Michiel & Ruth. Vandaag het… Lees verder »9 oktober – herfst, oogst
Herfstig weer, maar er viel veel te rapen. Patatten kregen we amper vervoerd, de helft van de oogst zit nog onder de grond. Kolen geraken niet op. (Iemand die zo’n zuurkoolpot over heeft?) De basilicum geeft niet op. Bidden voor de vele tomaten die nog moeten afrijpen. Enkel de hazelaars… Lees verder »11 september – een eerste voorzichtig gevoel van herfst
Far Field bestaat bijna vier jaar en sinds haar ontstaan is er nagenoeg geen inflatie waargenomen. Onze pompoenen dit jaar zullen dus exact evenveel kosten als een gemiddelde pompoen uit 2014. Economen staan versteld. Far Field ligt nu op grondgebied van Nevele maar binnenkort zal het tot de fusiegemeente Deinze-Nevele… Lees verder »7 augustus – wondere weetjes over Far Field
Thans ist moeilike om menschen te velde noch in hinne volledicheit op der digitale wys te vastleghen. Weelderighe utwassinghe staen ’t sigt van den camerarist immer in den weghe…
– Ben je er klaar voor? – Het is erg diep, fluistert hij. – Neem een grote slok moed dan. – Het wervelt voor m’n ogen. Alsof ik aan de rand van een afgrond sta. – Kijk liever omhoog. De lucht is blauwer dan ooit. Neem nog een slok. –… Lees verder »12 december – De laatste foto bezorgde me tranen in mijn ogen!
Over een berg wasemende bladeren, en hoe we elk blaadje dankbaar een plekje gaven op ons veld
verbrande aarde, asgrijze hemel, zwartgeblakerde groenten, elk jaar die donkere apocalyps, die ons te gronde brengt, de een al jankend op de grond, de ander die een diepe kuil graaft en Australië om hulp roept, vrouwen die duizend weesgegroetjes drammen, en iemand die zelfs overweegt om de vergadering te afgelasten,… Lees verder »21 november – Herfstzwart