Voilà, foto’s van 27 augustus. Van de zomer die nu allang voorbij is. Pro forma. Die hadden we u nog te goed. Want na deel 1 komt deel 2. Aldus sprak Zarathoestra.
Ik weet het niet,
is hier het licht verdwaald,
of klampt het zich nog even vast
aan takken, zoals najaarsblaren doen?
Daarom bouwen wij huizen, toch?
Omdat er met de winter voor de deur
zo weinig valt te schuilen
onder hoge, lege kruinen.
Toch schuil ik hier vanavond, even
op ons verre veld, in ‘t niemandsland
van schemering en beving van de wind,
en ik beluister zonder spijt zijn afscheid
van de zomer die zo rijk was en zo warm,
verschroeiend soms.
Het is alweer november nu,
misschien komt hand in hand
met dit getijde iets als dankbaarheid
mijn kijken en mijn dwalen
stapvoets dichterbij?
Zeg mij, waarom zouden wij
de herfst niet kunnen volgen?
Lieven, 3 november 2018
Gisteren was heel Far Field gevlucht voor de droogte. Heel Far Field? Nee, een man bleef dapper weerstand bieden en bracht water naar de omringende bomen. Het was niet bepaald gemakkelijk.
Twee gouden torren werden gespot terwijl ze zich aan de nectar laafden. Nu weten we van wie de engerlingen waren die afgelopen winter gevonden werden.
Neem nota: zondag 19 augustus zomerbenefiet!
het veld verflenst. de bomen hangen er slap bij en het gras hooit vanzelf. mensen schuifelen loom met gieters van her naar der. puf. wie slim is zit in de schaduw besjes te plukken. anderen trekken frambozen uit. de zon heeft hen gestoken, voor hen is het al te laat.
De aardappeltjes zitten in de grond en de kippen terug in de ren
Tools rules. Schoppen, spades, vorken, rieken, allemaal splinternieuw. Gedaan met het spitten met onze handen 😉
12 februari
Onze tweede workshop snoeien met Marc Geens van de Kruisbessen ‘Proef’tuin. Gaan we in de zomer weer doen, iedereen alvast uitgenodigd!
26 februari
Far Field onder nul, we zijn dat niet gewoon. Al konden gewoon wandelen in plaats van ploeteren in de modder, en dat was al een hele verademing. We trokken lessen uit Marcs workshop en elimineerden alle zwartebestakken besmet met de vermaledijde bessenglasvlinder. De zieke takken gooiden we op een hoop en [censuur]. We ruimden ook nog wat rommel op en staken vliertakken in de grond. Daar kregen we niet genoeg van.
Het weer kon beter, maar ook slechter. Vijftig mannen en vrouwen die de modder trotseerden. Zij en vele kindjes maakten er een grootse dag van. Zo arm het veld er nu bij ligt, zo rijk stond de buffettafel gedekt: soep, brood, slaatjes, patatten, yacon, dahl, zuurkool, spreads en omeletjes. De kinderen kropen op de trampoline, de ouders drongen rond de glühweinketel. Een pannenkoek of lavendelkoekje bij de koffie/thee, dat kon er altijd bij.
De zanger zong zijn verhaal maar niemand die eraan dacht om foto’s van hem te nemen.
Met dank aan allen die aanwezig waren en aan diegenen die een handje toestaken! De opbrengst van deze benefiet gaat naar een materiaalkot dat al voor de helft is gebouwd.
Opruimen, afwassen, sorteren en afvoeren naar het recyclagepark. Bijna gereed voor zaterdag!
Maandag was het regendag. We bestookten de regen met vuur, veel vuur. Vuur om de kastanjepalen te verschroeien, zodat ze meer weerstand bieden tegen houtrot. Shou sugi ban, zo heet deze techniek in het Japans. De palen zullen het nieuwe tuinhuis dragen, dat we dit weekend gaan bouwen. Hulp is altijd welkom.
’s Middags aten we hotdogs met de zelfbereide zuurkool.
We deden ook marginaal werk. We maakten de rand van de moestuin proper, zetten er zwarte bes en spinaziezuring, en dekten de boel af met houthaksel. Een maandag om ‘u’ tegen te zeggen.
